Begin juni 2025 maakte ik mijn debuut op het wereldkampioenschap dammen in Yaoundé, Kameroen. Ik had me geplaatst voor dit WK via de World Cup rankings, een andere manier van kwalificeren dan gebruikelijk voor een WK. De meeste deelnemers plaatsen zich via de continentale kampioenschappen. De World Cup in het Chinese Lishui in 2024 was voor mij een belangrijk toernooi om nog op de World Cup rankings te stijgen, om eventueel via deze rankings een WK-plaats te kunnen krijgen. Het toernooi ging niet goed, maar ik had waarschijnlijk wel genoeg punten om mee te mogen doen aan het WK in 2025.
In 2025 werd duidelijk dat het WK in Kameroen zou worden gehouden. Veel deelnemers zagen af van deelname. Zo kwamen er bijvoorbeeld geen spelers uit Azië en ook de oud-wereldkampioenen Alexander Shvartsman en Yuriy Anikeev gingen niet naar Kameroen. Desondanks waren er nog steeds veel sterke spelers uit Afrika, Europa en een uit Amerika.
Om goed aan de start te verschijnen, deed ik het de laatste twee maanden voor het WK rustig aan met mijn studie. Het grootste deel van de voorbereiding op mijn WK-debuut bestond uit trainen. Ik kreeg veel trainingen en vlak voor het WK volgde nog een trainingskamp op Papendal. De voorbereiding bestond verder uit het spelen van Bourges Open en ik zorgde dat ik fysiek fit bleef. Het fysieke aspect was belangrijk om een zwaar toernooi van eventueel drie weken aan te kunnen, maar ook om voorbereid te zijn op de hitte in Kameroen.
Vanwege de vele afzeggingen besloot de FMJD om het WK met 40 deelnemers te spelen in plaats van 48. Daardoor werden de poules kleiner en nam de kans om mee te doen om de top drie in de poule steeds verder toe.
Het WK was natuurlijk een erg waardevolle ervaring, niet alleen vanwege de zwaarte van het toernooi en de spanningen die een poulefase met zich meebrengt, maar ook door de kans om de cultuur –en vooral de damcultuur– in Kameroen te beleven. Zo speelde er op een avond tijdens het eten een band, zaten de openings- en sluitingsceremonie vol dans en muziek, kwamen tientallen mensen af op ons bezoek aan een lokale damclub in Yaoundé, en zag je overal op straat mensen dammen.
Het toernooi
In eerste instantie zouden we in een grote tent spelen op het terrein van het hotel, maar uiteindelijk werd dat gewijzigd naar de eetzaal in het hotel. Omdat de stroom nog weleens uitviel, werd er tijdens de eerste rondes soms met zaklampen bijgeschenen tijdens de partijen. Gelukkig werd dit na een paar rondes aangepast, zodat de wedstrijden voortaan altijd bij daglicht konden worden gespeeld.
In de poulefase van het WK begon ik helaas met een nederlaag tegen Wouter Sipma. De dag daarna kon ik mij gelukkig herstellen met remise tegen Guntis Valneris en een goede overwinning op Jan van Dijk. Uiteindelijk wist ik nog te winnen van Sayouba Kiema en Arnauld Kombila Mamboundou en kwam ik goed weg met een punt tegen Alessio Scaggiante. In de laatste ronde had ik aan een punt genoeg tegen Alain Fezeu; dit was geen goede partij maar ik wist de remise veilig te stellen. Hiermee was plaatsing voor de finale binnen!
Voor de finale plaatsten zich maar liefst negen Nederlanders, Joel Atse uit Ivoorkust, Mukendi Reagan Lutete uit de Democratische Republiek Congo en Guntis Valneris uit Letland. Helaas begon ik het eindtoernooi al met een verliespartij doordat de resultaten tegen de andere finalisten uit de poule werden meegenomen.
In de finale lukte het niet om verder te komen dan een twaalfde plaats. Desondanks was ik wel tevreden over de meeste partijen. Mijn beste wedstrijd was die tegen de uiteindelijke wereldkampioen Jan Groenendijk.
Deze partij was speciaal in de WK finale, omdat Jan amper in de problemen is gekomen en juist tegen mij een praktisch verloren stand kreeg. Ik had tijdens de partij niet door dat de stand zo goed was, al had ik wel het gevoel dat ik ergens iets beters had gemist. De partijopzet was spannend en vanwege de tijdnood rond zet 35-45 was het een hele enerverende partij.