Variant 2.2.2.1 (b) Sijbrands - Beeke
Er schijnt een relatief oude, níét in Turbo Dambase ingevoerde partij van Ruud Palmer te bestaan waarin de voormalige jeugdkampioen met behulp van bovenstaande afwikkeling (het enige verschil met de stand van het analysediagram was dat de kleuren verwisseld waren en dat 14 al op 25 stond) aan het langste eind trok.
(Met –helaas postume– dank aan Wim van der Kooij, die mij najaar 2006 een rubriek uit het Eindhovens Dagblad van 2 december 1978 ter hand stelde. Daarin werd het beslissende fragment uit de bedoelde partij besproken, overigens zonder dat de naam van Palmers tegenstander vermeld werd.)
Maar zelf werd ik pas op die wending 11-16!! annex 16x27! geattendeerd door de partij die Georgiev –zij het met verwisselde kleuren– in het Europees Kampioenschap 2006 van Tsjizjov won (zie diagram). Omdat er in dat duel nog extra stukken op 6 en 48 stonden (voor het overige was de stelling weer identiek aan Sijbrands-Beeke 1963), was Georgievs manoeuvre eigenlijk nóg verrassender. Immers: mét een schijf op 6 kan zwart, anders dan in bovenstaande analysevariant of in ‘Palmer-NN 1978’ het geval was, wel degelijk 30...6-11 31.28x19 18-22 32.27x18 12x14 spelen. Alleen zou hij daar weinig mee opschieten, omdat wit 33.32-28! doet en vervolgens met grote kracht 34.28-23! doorzet: voor 34...14-19? heeft wit onvoldoende tijd vanwege 35.29-23! 32.20x49 36.23x1. Daar 30...7-11 31.28x19 18-23 enzovoort nog minder in aanmerking kwam (zie boven), nam Tsjizjov zijn toevlucht tot de wanhoopscombinatie
[Klik hier om naar Georgiev-Tsjizjov 2006 te gaan.]
[Terug naar hoofdanalyse.]
(Taal)fout gezien? Mail naar [email protected].
