Wat een avontuur, die derde partij! 's Avonds kwamen we bijeen en probeerden we te analyseren wat er was gebeurd. Wat mij het meest opviel aan de derde partij was het tijdverbruik van Anikeev: bepaalde zetten, zoals 2-7 en 18-23x23, speelde hij heel snel, terwijl je ook met zwart nogal aan een avontuur begint! Misschien rekent hij gewoon niet heel concreet, maar volgt hij vooral z'n gevoel en denkt hij simpelweg "ik heb nog geen gekke zet gedaan, dus ik kan hier niet minder staan"? Ook viel me op dat hij op één moment (het moment van 30...11-16) ontzettend snel speelde, terwijl je die zet eigenlijk niet kon spelen zonder een brei van verwikkelingen te berekenen; maar na mijn tegenzet dacht hij juist weer heel lang na, terwijl hij daar eigenlijk praktisch gezien weinig keus meer had. Rekende hij wel correct? Of had hij een foutje gemaakt, en had hij geluk dat de stand nog gelijkwaardig was? Allemaal vragen die door mijn hoofd spookten. Maar een spannende partij was het in ieder geval wel, ondanks dat hij de spanningen in de opening juist een beetje uit de weg ging. Wellicht is hij in de eerste partij geschrokken van mijn openingsvoorbereiding, en wil hij gewoon in de rest van de match de opening overslaan en daarna pas beginnen met dammen? Zoals Alexander Schwarzman ook tegen Roel Boomstra deed? Dat zou kunnen. Het lijkt er in ieder geval niet op dat hij helemáál niet naar zijn eigen kansen kijkt.

Ter voorbereiding van de vierde partij besloten we nog eens goed te kijken naar de opening van de tweede partij. Ten eerste, om hem de kans te geven wél 14.35-30! te doen, nu hij en zijn team de kans hadden gehad dat nog even te bestuderen. Ik was daar niet per se bang voor; sterker nog, ik juichte het toe. Ten tweede, omdat ik dacht dat er een manier móest zijn om na 14.33-28 voordeel te bereiken met zwart. In onze teammeeting benoemde Alexander Baliakin een partij die hij ooit met zwart tegen Schwarzman speelde, vanuit dezelfde opening. Hij kreeg daarin een hele mooie stand, eigenlijk precies het soort stand dat ik hoopte te bereiken vanuit deze opening. Ik heb toch goede techniek, wie zegt dat Anikeev met een iets passievere stand zonder enig perspectief niet gewoon in gevaar komt? De match is lang; het was pas mijn tweede van zes zwartpartijen en ik wilde het gewoon graag nog een keer proberen. Het was natuurlijk ook mogelijk dat hij na de tweede partij niet nog een keer dezelfde opening zou willen spelen, omdat het hem niet helemaal beviel; maar dat zou betekenen dat hij ofwel een hele andere openingszet zou moeten kiezen (waar we natuurlijk ook op voorbereid waren), ofwel dat hij zou moeten afstappen van zijn aanpak na 1.32-28 17-22x21, een aanpak die hij al jaren trouw volgt.